Toekomstbestendig met breed gedachtengoed

“Tien jaar geleden was ik al lid geworden van Verdiwel. Ik had destijds een netwerk van directeuren van welzijnsorganisaties in Noordoost-Brabant, maar op een gegeven moment verwaterde dat. Ik voelde evenwel grote behoefte aan een plek om kennis te delen, elkaar te inspireren en te ondersteunen en mezelf zodoende te blijven ontwikkelen. Die plek vond ik bij Verdiwel. Dat was toen, in mijn ogen althans, een ‘old boys network’ waar met name grotere organisaties aan verbonden waren. Ik vond dat ook kleinere organisatie, zoals De Meierij, moesten aansluiten, zodat Verdiwel een vertegenwoordiger van het brede welzijnsveld zou worden. Toen er acht jaar geleden een bestuurdersvacature kwam, greep ik dan ook meteen de kans. Vanuit die positie kon ik me hardmaken voor de kleinere welzijnsorganisaties. Je ziet wel dat de grote organisaties ruimte en budget hebben om zelf te investeren in deskundigheidsbevordering en het ontwikkelen van vakmanschap.
Ik vind het voor Verdiwel belangrijk dat het een beroepsvereniging voor grote en kleine welzijnsorganisatie is. Want we moeten allemáál investeren in professionalisering van ons werk en ook in onze bestuurlijke rol. En juist door dat samen te doen en door samen te leren en te ontwikkelen, kun je het sociaal werk in Nederland in zijn geheel naar een hoger niveau tillen.
Verdiwel is van het begin af aan gericht geweest op het kennisdelen. Op het bouwen van een gemeenschap van welzijnsbestuurders en directeuren, die elkaar opzoeken voor inspiratie en ondersteuning. En dat is ontzettend belangrijk en goed. Maar naar de toekomst toe is er meer nodig; we leven in een zeer dynamische tijd, een verandering van tijdperk, met de ene crisis na de andere. Dat doet ook een ander appèl op besturen: je moet veel flexibeler zijn, pro-actiever en varen in de mist, intuïtief soms. Deze beweging vraagt ook steeds meer van medewerkers, daar moet je oog voor hebben. Op al deze onderdelen is het wenselijk om te delen, jezelf scherp te houden en te blijven leren.
De vorm en waar vind ik minder belangrijk, maar wat mij betreft zou Verdiwel een gemeenschap kunnen worden, een netwerk met een professioneel stafbureau, waar je naast netwerken en uitwisseling, terechtkan voor opleidingsactiviteiten voor bestuurders, voor de ontwikkeling van kwaliteitsstandaarden. Ik zei zie daarin een parallel met het kwaliteitslabel.

Waar ik positief op terugkijk is dat Verdiwel in de afgelopen vier jaar steeds kritischer is geworden op haar rol, haar bestaansrecht. Waarom doen we wat we doen, en is wat we doen ook echt aan ons? We zijn niet bang om ons eigen bestaansrecht voortdurend te toetsen. We hebben de leden gestimuleerd om meer mee te gaan denken, zelf in te brengen, van aanbodgericht naar vraaggericht werken. Momenteel loopt er een uitgebreid onderzoekstraject naar de behoefte en ideeën over een beroepsvereniging waar de leden bij worden betrokken.
Ook de thema’s die we aansnijden, zijn altijd actueel. Dat is het fijne van een bestuur waarin vertegenwoordigers van organisaties van verschillende groottes zitten, uit alle regio’s. De kwaliteit van onze inbreng is mede daardoor goed; dat zie je terug in onze workshops, onze lezingen… We weten daarbij de juiste mensen te betrekken. Het eerste agendapunt van de vergadering duurde vaak ook het langst! Namelijk de vraag: wat speelt er? De actualiteit gaf doorgaans al inspiratie voor een lange lijst aan thema’s.
Sociaal werk gaat over nabijheid, over versterking van het dagelijks leven. Je moet vanuit alle niveaus verbonden blijven met iedereen die daarin een rol speelt: de bewoners, de professionals, de vrijwilliger, samenwerkingspartners. Sociaal werk is iets van het publieke domein, het zou geen markt moeten zijn. Vanuit deze visie kun je als collega’s alles delen; ervaringen, expertise, innovatie. Als bestuurslid heb ik dit gedachtegoed altijd uitgedragen, maar ook in mijn functie als directeur-bestuurder. Ik hoop dat Verdiwel 2.0 dit gedachtegoed blijft uitdragen en ondersteunen!”